Γενική
Οδοντιατρική
Τι είναι οδοντική πλάκα?
Η οδοντική μικροβιακή πλάκα είναι ένα λεπτό στρώμα βακτηρίων (βιουμένιο) που κολλά στην επιφάνεια των δοντιών. Η πλάκα αλληλεπιδρά με διάφορα συστατικά (άλατα από το σάλιο, οξέα που παράγουν τα βακτήρια κ.ά.) και σταδιακά σκληραίνει σχηματίζοντας την πέτρα ή τρυγία.
Η πέτρα αποτελεί ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη βακτηρίων που μπορούν σταδιακά να προκαλέσουν τερηδόνα, υφίζηση των ούλων, ουλίτιδα.
Οι εναποθέσεις πέτρας στα δόντια διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και σχετίζονται με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (π.χ. σύσταση σάλιου). Η πέτρα πρέπει να αφαιρείται από τα δόντια στο ιατρείο σε τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 6 μήνες) ώστε να εξαλειφθεί κάθε κίνδυνος ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας.
Τι είναι η
Τερηδόνα
Η βλάβη που προκαλεί η τερηδόνα, μπορεί να αποκατασταθεί, με την αφαίρεση της τερηδονισμένης οδοντικής ουσίας (χαλασμένου τμήματος του δοντιού) και την αντικατάσταση της με κάποιο είδος έμφραξης ( σύνθετη ρητίνη, αμάλγαμα). Οι εμφράξεις διακρίνονται σε άπλες εμφράξεις σύνθετης ρητίνης, σύνθετες εμφράξεις σύνθετης ρητίνης, εμφράξεις αμαλγάματος και στα ένθετα/επένθετα. Τα τελευταία χρόνια, τα σφραγίσματα από σύνθετη ρητίνη είναι η πιο δημοφιλής επιλογή λόγω της βελτίωσης των μηχανικών ιδιοτήτων τους και της άριστης αισθητικής απόδοσης τους.
Τα ένθετα και τα επένθετα έχουν την ίδια λειτουργία με τα κοινά σφραγίσματα αλλά ενδείκνυνται σε περίπτωση εκτεταμένης φθοράς λόγω τερηδόνας ή κατάγματος.
Όταν για την αποκατάσταση οπίσθιων δοντιών πρέπει να αφαιρεθεί μεγάλο κομμάτι οδοντικής ουσίας, τότε το απλό σφράγισμα δεν είναι αποτελεσματικό. Η απολεσθείσα όμως οδοντική ουσία μπορεί να είναι τόσο μεγάλη ώστε να χρειαστεί θήκη.
Στην περίπτωση αυτή προτιμώνται τα ένθετα (δεν υπερβαίνουν τα όρια της κοιλότητας που έχουμε ανοίξει στο δόντι) ή τα επένθετα (φτάνουν έξω από τις κορυφές των δοντιών).
Φτιάχνονται από πορσελάνη ή συνθετική ρητίνη και προσαρμόζονται στο συγκεκριμένο δόντι, αφού χρειάζεται πρώτα να παρθεί αποτύπωμα του παρασκευασμένου δοντιού και στη συνέχεια να κατασκευαστεί το ανάλογο ένθετο ή επένθετο από τον οδοντοτεχνίτη. Στο τέλος ο οδοντίατρος τα συγκολλά στο προς αποκατάσταση δόντι.
Σε σχέση με τα κοινά σφραγίσματα από μεταλλικό αμάλγαμα, τα ένθετα-επένθετα έχουν τα εξής πλεονεκτήματα:
- Είναι πιο ανθεκτικά και με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
- Μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο για σπάσιμο του αδυνατισμένου από την ενδοδοντική θεραπεία δοντιού.
- Προσφέρουν πολύ ανώτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
Το μόνο μειονέκτημα σε σύγκριση με το απλό σφράγισμα είναι το ύψος του κόστους.
Τα ένθετα-επένθετα από ρητίνη είναι οικονομικότερα από τα πορσελάνινα χωρίς όμως να υστερούν ούτε αισθητικά ούτε σε αντοχή. Επιπλέον μπορούν να διορθωθούν ευκολότερα αν παραστεί ανάγκη.